P-Noy is the No. 1 Enemy of the Working Class

Press Release

September 30, 2011

Workers and Urban poor led by BMP (Bukluran ng Manggagawang Pilipino)

hailed P-Noy as the No. 1 enemy of the working class

Indignant workers and urban poor marched to Mendiola to protest Malacañang’s conformity with the DOLE decision reaffirming the outsourcing and spinoff scheme of the PAL Management as valid and justified. In effect the decision resulted to the illegal retrenchment and termination of 2,600 PALEA workers effective September 30, 2011.

The Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP) together with its various allied organizations namely; SUPER (Solidarity of Unions and Pederations for Empowerment and Reforms), MELF (Metro East Labor Federation), PMT (Pagkakaisa ng Mangggawa sa Transportasyon), KPML (Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod), Sanlakas, PLM (Partido Lakas ng Masa), Kalayaan, AMA (Aniban ng Manggagawa sa Agrikultura, KPP (Koalisyon Pabahay sa Pilipinas) and Makabayan Pilipinas declared September 30, 2011 as the death of the Filipino Workers’ Security of Tenure.

The group marched from Morayta to Mendiola carrying a mock coffin with slogans: “2,600 PALEA workers massacred by P-Noy and Lucio Tan!” and “P-Noy, enemy of the working class!”

“P-Noy did not only reaffirm the DOLE decision once but thrice to the detriment of the Filipino working class. His action speaks louder than his words when his government is entertaining the filing of a case that will add more insult to the already hapless and injured workers of the nation’s flag carrier.” BMP President Leody De Guzman articulated in his speech during the program held at the footsteps of the Mendiola bridge.

“The Filipino workers have already concluded what kind of government P-Noy wanted to be called and regarded, reminiscent of the past administration of Estrada where PALEA is similarly exemplified as the precedent of the moratorium scheme that hounded the labor front. In turn, the Filipino workers branded him as truly the enemy of the working class. Unfortunately, P-Noy is doing the same trick and backtracking his slogan “Kayo ang Boss Ko!” which is similarly patterned to Erap’s popular slogan of “Erap para sa mahirap!” In so doing, P-Noy can now be aptly adjudged as the new number 1 enemy of the Filipino working class.” De Guzman further averred.

For his part, Mr. Teody Navea, BMP’s Secretary General, called on the workers and the masses to escalate the fight against the evils of contractualization, where P-Noy is adhering to as its main policies bolstering the interests of the capitalists in this era of globalization. “The working class should exert more vigilance and achieve the broadest solidarity to win its battle against contractualization. We must frustrate this gargantuan problem for it will pave the way that will ultimately annihilate the existence of our unions, the highest form of organization we have attained protecting our rights over the past decades,” Navea elaborates.

After the program, the group later in the afternoon joined with the broad labor for a big mobilization in support with protesting PALEA workers scheduled 3pm at the Philippine Airlines. (30)

Ang aming pagsusuri at paninindigan sa 10/4 o Compress Work Week

Ang aming pagsusuri at paninindigan sa 10/4 o Compress Work Week

Bago kami maglinaw ng aming pagsusuri at paninindigan ay nais muna naming maghapag ng ilang katanungan na maaaring maging giya sa aming pagsusuri.

Una; Sa 10/4: 10 hours work a day at 4 days work a week o Compress work week ba ay tataas ang arawang/lingguhan/buwanang kita ng mga manggagawa? Para matugunan ang daily cost of living na P987.00/day ayon sa NEDA? Ikalawa; Makakalikha ba ito ng panibagong empleyo para lutasin ang 27.2% o 11.3 milyong under-employed o jobseekers at 6.1 milyong unemployed o outright walang trabaho? SWS survey noong Marso 2011, Ikatlo; Ibig bang sabihin nito, walang pasok at hindi iinog ang ekonomiya sa araw ng Biyernes, Sabado at Linggo? Ika-apat; Hindi ba ito labag sa ating Labor Code at Saligang Batas?

Sosyalisadong Paggawa at Pribadong pag-aari sa bunga ng paggawa: Inabot na natin ang prosperidad ng kaunlaran sa mga kagamitan sa produksyon at teknolohiya bumilis na ang paglikha ng produksyon at mga produktong pang konsumo ng mga tao sa lipunan. Sobra-sobra na ang nalilikhang yaman, ngunit nagugutom at salat sa pangangailangan ang mayorya ng populasyon ng lipunan. Una; Hindi ba’t magkatuwang ang paggawa at puhunan sa progreso at kaunlaran? Bakit ang manggagawa ay nagdarahop? Sa kabilang banda nagtatampisaw sa karangyaan sa buhay ang mga kapitalista. Ikalawa; Hindi ba dapat na sa pag-unlad ng mga kagamitan sa produksyon ay kasabay na aalwan ang paggawa at buhay ng mga manggagawa? Ikatlo; Ang kasaysayan ng relasyon sa paggawa at puhunan ay nagsimula sa 14-16 na oras na paggawa sa isang araw, nagkaisa ang mga ninuno nating manggagawa na hilingin sa mga kapitalista at gobyerno nito na, paiksiin ang oras paggawa at palakihin ang kabayaran sa lakas paggawa na siyang tinatamasa natin ngayong 8 hours work a day / 6 days work a week. Ika-apat; Bakit tila bumabalik tayo sa primitibong kaayusan, sa kabila na inabot na natin ang sibilisasyon at prosperidad ng ating lipunan?

Ang aming pagsusuri at paninindigan sa panukalang 10/4 o Compress Work Week.

1. Ang panukalang 10/4: 10 hours work a day at 4 days work a week ay maaaring may mabuting intensyon para humaba ang pahinga ng mga manggagawa kumpara sa kasalukyang batas paggawa na 8 hours work a day at 6 days work a week. Dahil, mula 48 hours a week na trabaho ay magiging 40 hours a week na lamang sa mga private sector. Pero sa kabilang banda, mawawalan ng P298.00-P426.00 per week na sahod ang manggagawa. Dahil sa No Work, No Pay Policy/Law. Wala namang epekto ito sa mga public sector dahil dati ng 40 hours lamang ang trabaho nila sa loob ng isang linggo. Dagdag pa, sa 10 hours work a day, mababatak ng husto ang lakas paggawa, hihina ang produktibidad ng manggagawa at bulnerable na magkasakit. Dahil ayon sa DOLE time motion study, kapag pinagtrabaho ng labis sa walong oras ang isang manggagawa ay bumabagsak na ang produktibidad nito.
2. Ang 10/4: 10 hours work a day at 4 days work a week o compress work week ay hindi makakalikha ng panibagong empleyo, sa halip maaaring magdulot ito ng pagbabawas ng empleyado o magresulta ng tanggalan sa trabaho. Dahil mula sa kalakaran sa ngayon na tatlong shifts ang pasok, malamang na maging dalawang shifts na lamang. Posibleng magresulta ito ng pagdami ng walang hanapbuhay, pagtumal sa mga pamilihan, pagbagal ng inog sa ating ekonomiya.
3. Ang 10/4: 10 hours work a day at 4 days work a week ay totoong may tatlong araw na pahinga ang mga manggagawa sa bawat isang linggo. Pero ang tatlong araw na pahinga ay hindi magiging produktibo sa kanila, hindi rin ito magaganit na oras para sa dagdag na kita ng mga manggagawa. Dahil bihira ang trabahong available na tatlong araw sa bawat linggo. Hindi din makakatipid ang manggagawa sa tatlong araw, maaring lumaki pa nga ang gastos, dahil kung mamamasyal, mag-aaral (re-tooling training) mas malaki ang gagastusin kaysa pamasahe at baon niya papunta sa pabrika/opisina.

Ang aming Panukala kung babaguhin lamang din ang kasalukuyang batas paggawa sa regular na oras paggawa na 8/6 ay gawing 6/6!

1. Sa 6/6 = 6 hrs work a day/6 days work a week: Makakalikha ito ng 25% bagong empleyo. Dahil mula sa 3 shift rotation ng paggawa sa loob ng 24 oras ay maaaring gawing 4 shift sa loob ng 24 oras na paggawa sa loob ng isang araw. Sa ganitong iskema o pormula ay obligadong magkaroon ng 25% bagong empleyo para sa pang-apat na shift na paggawa sa loob ng 24 oras na paggawa araw-araw.
2. Sa 6/6 = 6 hrs work a day/6 days work a week: Magiging highly productive ang mga manggagawa araw-araw. Dahil ayon sa time motion study ng paggawa, kapag lumabis na sa walong oras na paggawa ang isang manggagawa o pinagtrabaho pa ng labis sa walong oras ay bumabagsak na ang kanyang produktibidad sa paggawa.
3. Sa 6/6 = 6 hrs work a day/6 days work a week: Segurado at garantisado ang arawang kita/income ng mga manggagawa. Hahaba din ang kanyang pahinga sa loob ng isang linggo. Kumpara sa 10/4 na may tatlong araw ka ngang pahinga, pero hindi ka naman tiyak na magagamit ang mga oras na ito para sa dagdag pang kita sa loob ng isang linggo. Dahil kulang nga tayo sa empleyo.
4. Sa 6/6 = 6 hrs work a day/6 days work a week: Tataas ang kita/sahod ng mga manggagawa ng halagang P558.72-P756.00 per week. Katumbas ito ng 12 oras na sahod paggawa. Tuloy-tuloy ang paglikha ng mga produkto, regular ang empleyo, laging may pera ang mga manggagawa, sisigla ang pamilihan, bibilis ang pag-inog ng ekonomiya, may domino effect pa para sa panibagong kabuhayan ng ating mga kababayan. Halimbawa. Sari-sari store magiging mabenta, Tricycle driver dadami ang mananakay, bahay paupahan dadami ang mag-uupa. Bakit? Dahil sa may regular na empleyo, sahod at pera ang mga manggagawa.
5. Sa 6/6 = 6 hrs work a day/6 days work a week: Magkakaroon din ng mahabang panahon o oras ang mga manggagawa. Na maaari ding gugulin sa learning session, skills training, re-tooling, hobby and leisure, kahit sa union organizing/activities, na hindi nasasakripisyo o nanganganib ang arawang kita ng mga manggagawa.

Ang kasalukuyang batas paggawa sa regular na oras paggawa na 8/6, panukalang 10/4 at alternatiba naming panukalang pagbabago sa regular na oras paggawa na 6/6!

Three shift (8/6) Two shift (10/4) Four shift (6/6)

6am to 2pm 6am to 5pm 6am to 12nn

2pm to 10pm 5pm to 3am 12nn to 6pm

10pm to 6am 3am to 6am 6pm to 12mn

6 days/48 hours work/week 4 days/40 hours work. 12mn to 6am

6 days/36 hours work/week

Minimum na sahod/kita ng mga manggagawa:

P298.00 - P426.00 NCR P298.00 - P426.00 NCR P298.00 - P426.00 NCR

Mawawalang kita ng bawat manggagawa: P298.00 - P426.00 /Week WALANG MAWAWALA

Dagdag na kita ng bawat Manggagawa: WALA /NAWALAN PA! P558.72-P756.00 per week

6/6, hindi 10/4

Posted: 04 Sep 2011 11:02 PM PDT

Rep. Winston “Winnie” Castelo (Quezon City, LP) today pushed for the adoption of a ten-hour, four-day, or 10/4, work week in both public and private sectors to save on cost and enable workers to have extended weekend with their families.

The proposed 10/4 work week formula does not change the traditional 40 hours of work every week, according to Castelo, who is set to file the bill, to be dubbed as the “Four-Day Work Week Act of 2011.”

“It will still be 40 hours a week, but the work schedule will run from Monday to Thursday instead of until Friday. Public and private sector employees will put in two additional hours of work daily,” Castelo said.

“”There won’t be any reduction in the required 40 hours of work every week, nor any cut back in service or productivity,” Castelo said.

Castelo said the 10/4 formula could mean weekly savings of at least 20 percent in work expenses, stressing it can serve as a “poverty alleviation” program by itself for cash-strapped workers.

If a worker in Metro Manila spends P200 a day in transport fare, food and snacks, and other expenses in going to work, or P1,000 every week, Castelo said the 10/4 work week will mean a savings of P200 per week. For workers in the provinces, who spend an average of P100 a day, the weekly savings can reach P100.

Overall, the proposed 10/4 work week could mean weekly savings amounting to at least P20 billion for the over 20 million private sector workers and 1.5 million state employees, Castelo estimated.

The 10/4 work formula seeks to address the economic difficulties caused by rising prices and stagnant wages, Castelo said, as he noted that the continuing increases in the prices of petroleum products have triggered a corresponding rise in the prices of goods and services.

Castelo said the three-day extended weekend can make employees more revitalized and motivated, as they have more time to spend with their families and pursue other activity, including hobby and leisure.

Also, the additional day-off can push workers to pursue other productive activity, including learning new skills to retool himself and hone his competitiveness in the labor market, Castelo said.

In the end, the 10/4 work week can provide a positive impact on the worker’s morale and productivity in the workplace, Castelo said.

For the employers, the 10/4 work formula can result in savings in maintenance cost and employees’ overtime pay, Castelo explained.

Castelo said the 10/4 work week formula is already being enforced at the House of Representatives with what he has described as resounding positive effects and enormous savings on government.

“Employees at the House of Representatives start at 8 am and end up at 7 pm for a total of 10 hours of work every day. Yet service and productivity is never compromised by the shorter work week and longer weekend,” Castelo said.

Tanong:

1. Tataas ba ang arawan/linguhan/buwanang kita ng mga manggagawa? Para matugunan ang daily cost of living na P987.00/day ayon sa NEDA?
2. Makakalikha ba ito ng panibagong empleyo para lutasin ang unemployment na 11.1 milyong wala o kulang sa trabaho sa kasalukuyan?
3. Ibig bang sabihin nito, walang pasok at hindi iinog ang ekonomiya sa araw ng Biernes, Sabado at Linggo?
4. Hindi ba ito labag sa ating Labor Code at Saligang Batas?

Sosyalisadong Paggawa at Pribadong pag-aari sa bunga ng paggawa:

Inabot na ang prospiridad ng kaunlaran sa agham, teknolohiya at mga kagamitan sa produksyon, bumilis na ang paglikha ng mga produkto. Sobra sobra na ang nalilikhang yaman, ngunit nagugutom at salat sa pangangailangan ang mayorya ng populasyon ng lipunan.

1. Hindi ba’t magkatuwang ang paggawa at puhunan sa progreso at kaunlaran? Bakit ang manggagawa ay nagdarahop sa kabilang banda nagtatampisaw sa karangyaan sa buhay ang iilang kapitalista?
2. Hindi ba dapat na sa pag-unlad ng mga kagamitan sa produksyon ay kasabay na aalwan ang paggawa at buhay ng mga manggagawa?
3. Ang kasaysayan ng relasyon ng paggawa at puhuna ay nagsimula sa 14-16 na oras na paggawa sa isang araw, nagkaisa ang mga manggagawa na hilingin sa mga kapitalista na paiksiin ang oras pagkawa at palakihin ang kabayaran sa lakas paggawa na siyang tinatamasa natin ngayong 8 hour work a day / 6 days work a week, oras pahinga at iba pa..
4. Bakit tila bumabalik tayo sa primitibong kaayusan, sa kabila na inabot na natin ang sibilisasyon at prospiridad ng ating lipunan?

6/6! Hindi 10/4 at compress work week!

Three shifts (8/6) Four shifts (6/6) Two shifts (10/4)

6am to 2pm 6am to 12noon 6am to 4pm

2pm to 10pm 12noon to 6pm 4pm to 2am

10pm to 6am 6pm to 12mn 2am to 6am?

6 days/48 hous 12mn to 6am 4 days/40 hours.

O.T. = 4 hrs, (6-6) 6 days/36 hours 2 hrs O.T. (6-6) 4hrs

Sa 10/4 (Compress Work Week)

1. Mababatak ng husto ang lakas paggawa, hihina ang produktibidad ng manggagawa. Bulnerable na magkasakit
2. Sa compress work week, hindi makakalikha ng bagong empleyo, sa halip maaaring magbawas ng empleyado, magresulta ng tanggalan sa trabaho. Dadami ang walang hanap buhay. Tutumal ang pamilihan. Babagal ang inog ng ekonomiya.
3. Ang tatlong araw na walang pasok ay hindi magiging produktibo sa kanila, hindi rin ito magaganit na oras para kumita ang manggagawa dahil walang trabahong available na tatlong araw sa bawat lingo. Hindi din makakatipid ang manggagawa sa tatlong araw, maaring lumaki pa nga ang gastos, dahil kung mamamasyal, mag-aaral (re-tooling training) mas malaki ang gagastusin kaysa pamasahe at baon papunta sa pabrika/opisina.

Sa 6/6 = 6 hrs work a day/6 days work a week:

1. Makakalikha ng 25% bagong empleyo. Mula sa 3 shift, gagawing 4 shift, magdadag ng isang shift na bagong empleyado.
2. Magiging highly productive ang mga manggagawa araw araw
3. Secured ang regular daily income ng manggagawa
4. Tuloy tuloy ang paglikha ng mga produkto, laging may pera ang mga manggagawa, sisigla ang pamilihan, bibilis ang pag-inog ng ekonomiya, may domino effect pa para sa panibagong kabuhayan.
5. Magkakaroon ng panahon para sa learning skills training to re-toll, hobby and leisure even union organizing/activities na hindi nasasakripisyo ang arawang kita ng mga manggagawa.